Operacija ptoze

Termin „ptoza“ je skraćenica reči „blefaro-ptoza“, koja, u prevodu, znači spušten očni kapak. Spuštenost gornjeg očnog kapka može biti jednostrana ili obostrana, urođena ili stečena tokom života. Najčešći uzrok urođene ptoze je nedovoljna razvijenost mišića podizača gornjeg kapka (miogena ptoza), a kod stečene ptoze je najčešće u pitanju slabost pripoja mišića podizača (levatora) za tkivo kapka (aponeuroza). Dakle, suprotno opštem verovanju, neurološki uzrok ptoze (pareza/paraliza), zastupljen je u značajno manjem procentu. Lečenje ptoze mora biti u skladu sa uzrokom ptoze, starosnom dobi pacijenta, kao i parametrima (merama), koji se dobijaju direktno (uzimanjem mera), ili indirektno, npr. u slučaju male dece koja ne mogu da sarađuju tokom pregleda. U slučaju aponeurotske slabosti, vrši se ojačavanje pripoja levatora (reparacija aponeuroze). Ova operacija može da se izvede bez reza na koži (sa zadnje strane kapka). Ako je levator oslabljen (urođeno ili stečeno), dolazi u obzir njegovo skraćivanje ili nabiranje (resekcija ili plikacija). Kod veoma oslabljenog levatora, jedino dolazi u obzir tzv. frontalna suspenzija, tokom koje se kapak povezuje sa čeonim mišićem, koji je pomoćni podizač kapka.