Sinuzitis – upala sinusa
Sinuzitis - upala sinusnih šupljina tj. sluznice nastaje posredstvom provocirajućih agenasa, kao što su bakterije, virusi kao i kontinuirano izlaganje alergenima. Samo u slučaju destrukcije sluzokožne barijere i prodora virusa i bakterija nastaje infekcija te regije sa pratećim elementima zapaljenja.
Šta su sinusi?
Paranazalni sinusi (lat. sinus paranasales) su šupljine ispunjene vazduhom smeštene unutar kostiju lica i lobanje. One komuniciraju sa nosnom dupljom putem otvora (orificijuma) ili kanala (duktusa) i obložene su veoma tankom sluzokožom.
Kod čoveka sinusi počinju da se razvijaju odmah nakon rođenja jedinke, a ovaj proces pneumatizacije se završava između 14. i 16. godine života.
Sinusi se dele prema kostima u kojima su smešteni na četiri osnovne grupe:
- Čeoni sinus ( lat.sinus frontalis),
- Vilični sinus (lat. sinus maxillaris),
- Sitasti sinus (lat. sinus ethmoidalis),
- Klinasti sinus (lat. sinus sphenoidalis).
Lečenje sinuzitisa
Nakon adekvatno postavljene dijagnoze sinuzitisa, započinje se lečenje. Terapijski pristup zavisi od faze zapaljenja. Akutni sinuzitis se leči lekovima koji olakšavaju simptome, smanjuju upalu i otklanjaju infekciju.
Terapija uobičajenog sinuzitisa započinje se ili bez bakteriološke potvrde. Lekovi izbora su odgovarajući antibiotici i to ne obavezno po antibiogramu u prvoj fazi.
Da bi se umanjio bol daju se anlgetici kao i lokalni dekongestenti da bi se umanjio otok i blokada nosnih hodnika. Ako antibiotici i dekongestanti ne pomognu, sinusi se ispiraju. Lokalni kortiko preparati mogu da pomognu kod hronične bolesti. Akutne infekcije se rešavaju do 4 nedelje, dok se hroničnim zapaljenjem smatra upala koja traje duže od 12 nedelja.
Ukoliko odgovor na terapiju izostane, predlažu se hirurške procedure. Operacija sinusa se izvodi pod opštom anestezijom i zahteva bolničko lečenje. Cilj operacije je da se poboljša drenaža sinusa i smanji blokada nosnica.
Faktori rizika za nastanak sinuzitisa
Predisponirajući, kao i faktori rizika za nastanak sinuzitisa, primarno su razvojne anomalije koštanih struktura, polipi, tumori kao i imunološko-atopijska konstitucija pojedinca. Prevencija se sastoji u redovnoj i adekvatnoj toaleti nosa, detekciji provocirajućih alergena (atmosferskih ili faktora okruženjlj ) ždrela, kao i zaštiti i nezi sluznice i očuvanju barijere. Pravilna primena konzervativne simptomatske terapije umnogome može sprečiti razvoj oboljenja. Prevencija hroničnog sinuzitisa se sastoji u adekvatnom lečenju akutnog oboljenja, kao i javljanju lekaru u početnim fazama zapaljenja.
